چرایی استعفای وزیر ورزش در هفته تربیت بدنی

محمود گودرزی هجدهمین وزیر کابینه دولت یازدهم در ۲۶آبان ۹۲ پس از مسعود سلطانی فر، رضا صالحی امیری و نصرالله سجادی برای رای اعتماد به مجلس نهم معرفی شد که از مجموع ۲۶۷ رای با کسب ۱۹۹ رای موافق، ۴۴ رای مخالف و ۲۴ رای ممتنع سکان سئول را بدست گرفت.
کسب این رای اعتماد از مجلس نهم در راستای برنامه های جدی و امیدوارانه گودرزی در جدیت برای مبارزه با فسادها و ناهنجاری های اخلاقی و تحقق شعار ورزش پاک صورت گرفت و می رفت تا خانه تکانی اساسی با ماهیت اصلاحی در این عرصه محقق شود، اما وزیر ورزش و جوانان سرانجام به بحث های تغییر خود که از مدت ها پیش مطرح شده بود روز گذشته ۲۷ آبان ماه و همزمان با هفته تربیت بدنی با تقدیم استعفای خود به رئیس جمهوری پایان داد.
این استعفا که در ماه های پایانی دولت یازدهم کمی دور از ذهن به نظر می رسد، علامت سوال هایی را در اذهان افکارعمومی ایجاد کرده است.
وزیری که در تحقق هدف و ایده اجرای ورزش پاک با توجه به سیاست ها و برنامه های آن وزارت در توسعه و اعتلای ورزش و جوانان کشور همسو با افق چشم انداز ۲۰ساله تلاش کرد تا در دوره مدیریت خود با شناسایی گلوگاه های ایجاد و بروز درآمدهای ناپاک از سوی وزارت ورزش و جوانان در بخش های امور مالی، اداری و پشتیبانی ، پیاده سازی سیستم یکپارچه مالی (از نقدی به تعهدی) برای فدراسیون های ورزشی ایجاد انضباط مالی و بودجه ای و همچنین حسابرسی فدراسیون های ورزشی کشور و تشکیل کمیته برخورد با فساد و رشوه گام های موثری بردارد.
ناگفته نماند گودرزی در فعالیت سه سال و یک روز خود توانست برغم مشکلات و موانع موجود بخشی از برنامه هایش را محقق کند که نخسین گام آن شفاف سازی مالی در ورزش بویژه افشای قراردادهای سنگین و غیر منطقی دوباشگاه دولتی بوده است.
گودرزی که با این اقدام در ابتدای مسیر با هجمه های سنگینی روبرو شد گام دوم را در برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیون های پنجاه گانه که برخی از آنها در اقدامی غیر حرفه ای سال ها به حالت سرپرستی اداره می شد محکمتر برداشت و توانست این اولویت مهم وزارت ورزش را با برگزاری بیش از ۴۳ مجمع انتخاباتی به سرانجام برساند.
گودرزی در زمره وزیرانی قرارداشت که با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور از ریخت و پاش های هزینه زا در حوزه مدیریت خود بکاهد و در همین راستا کمترین سفر خارجی برای شرکت در رقابت های آسیایی و جهانی و حتی دیدار با همتایان خود در نشست های بین المللی را داشت. اما در حد توان تلاش کرد تا در زمینه توسعه حوزه ورزش قهرمانی، همگانی، تامین منابع، توجه به فرهنگ و ورزش بانوان قوانین ایجاد کند که از جمله مهمترین اقدامات انجام شده در دوره تصدی این وزیر دانشگاهی حوزه ورزش می توان به موارد زیر اشاره کرد.
-تصویب لایحه تاسیس سازمان نظام تخصصی ورزش کشور
– تصویب آیین نامه استخدام قهرمانان بازیهای آسیایی،جهانی، المپیک و پارالمپیک
-شفاف سازی شجاعانه در افشای قراردادهای فوتبال در نزد افکار عمومی
– تشکیل شورای راهبردی و کارگروه های تخصصی در سطح وزارت و استان های کشور و فعال سازی کارگروه های تخصصی اشتغال و کارآفرینی، مهندسی ورزشی، گردشگری ورزشی، حقوق ورزشی و …
– افزایش مشارکت مردم در ورزش همگانی از ۱۰ درصد به ۲۱ درصدو اختصاص بودجه برای نخستین بار
– تدوین پیش نویس نظام نامه جامع فرهنگی ورزش کشور و جامع آموزش ورزش کشور
– تدوین نظام نامه پژوهش و فناوری وزارت ورزش و جوانان کشور و تدوین سند ملی ورزش کشور
– استاندارد شدن ورزشگاه آزادی پس از ۴۵ سال
– تکمیل ورزشگاه ۷۵ هزار نفری نقش جهان اصفهان پس از دو دهه بلاتکیفی که طی روزهای آینده سرانجام افتتاح خواهد شد
– زیرسازی چمن ورزشگاه یادگار امام(ره) تبریز برای نخستین بار با فناوری روز دنیا
– رکورد شکنی حضور بانوان و کسب سهمیه ها در المپیک ریو
– افتتاح بیش از۸۰۰طرح نیمه تمام با وجود تنگناهای اقتصادی کشور
– پیگیری اجرای طرح شناسایی گلوگاه های ایجاد و بروز رشوه از سوی وزارت ورزش و جوانان در بخش های امور مالی، اداری و پشتیبانی و برنامه ریزی و اعزام بازرسان به استان ها و فدراسیون ها برای بازرسی به منظور جلوگیری از هرگونه تخلف و فساد،
– پیاده سازی سیستم یکپارچه مالی برای فدراسیون های ورزشی به منظور دریافت گزارشات دقیق تر، ایجاد انضباط مالی و بودجه ای
– اصلاح اساسنامه فدراسیون های وزشی
وزیر مستعفی ورزش کشور که به گفته خود به اتهام های ناروا و نادرست از سوی برخی رسانه ها در عملکرد وزارت ورزش و جوانان متهم بوده است در اظهار نظری گفته بود: دولت با مضیقه جدی برای هزینه های اجتماعی و خدماتی چون ورزش با توجه به مشکلات اقتصادی کشور مواجه است اما متاسفانه بیش از هرچیز رفتار ناجوانمردانه برخی رسانه ها آزار دهنده است و با وجود تمام تلاش ها و زحمات طاقت فرسا و محدودیت های مالی اغلب یک نادان سنگی را در چاه می اندازد که صد عاقل توانایی جبران آنرا ندارند.
«در روزهایی که غرض و مرض های سیاسی و حب و بغض ها در فضای کشور به اوج رسیده و همگی شاهد انحطاط خبری هستیم، در شرایطی که تهاجم های یک مجموعه رسانه ای اعم از تصویری ، مکتوب و شنیداری غوغای کاذبی به راه انداخته به گونه ای که حق و باطل با هم در آمیخته اند، یک رسانه واقعی در نقطه حساسی قرار دارد تا خوراک سالم به جامعه ارائه کند جامعه ای که متاسفانه در آستانه این باور قرار دارد که جز خوراک مسموم چیز دیگری وجود ندارد که البته شرایط موجود جای تاسف دارد».
اما باوجود برخی اقدامات موثروسازنده گودرزی، برخی انتقادها مانند عملکرد نه چندان مطلوب کاروان ورزش ایران درالمپیک ریو در مقایسه با لندن یا مدیریت نکردن درتقویم رویدادهای ورزشی مانند دیدارتیم های ملی ایران و کره جنوبی در روز تاسوعا به او وارد است.
درعین حال برخی اقدامات و برنامه های اعلام شده از سوی گودرزی هرچند ناتمام باقی ماند، اما او نخستین وزیر دانشگاهی دستگاه ورزش بود که ۲۶ آبان ماه ۹۲ پا به ساختمان سئول گذاشت و پس از سه سال و یک روز در ۲۷ آبان ماه ۹۵ با تقدیم استعفای خود به رئیس جمهوری تصمیم گرفت تا با تدبیر درست مسیر را برای ترمیم کابینه باز کند تا فردی با شرایط مطلوب تر عهده دار سکان ورزش کشور شود.
حال باید دید دولت تدبیر و امید برای ترمیم و تقویت کابینه که حق طبیعی آن است، برای ادامه این مسیر چه گزینه ای را از بین اسامی مطرح در بین رسانه ها و افکار عمومی برای نشستن بر کرسی صدارت یکی از پرمخاطب ترین وزارتخانه های دولت به مجلس معرفی خواهد کرد.

تهران – ایرنا –